“หนึ่งหน้า” คือจุดเริ่มต้นของ “หกหน้า”

เมื่อพูดถึงการเล่นรูบิค ผมเชื่อเหลือเกินว่า ผู้ที่เริ่มต้นเล่นรูบิคใหม่ๆที่ยังไม่รู้วิธีการเล่นแบบต่างๆ มักจะเริ่มต้นด้วยการบิดให้ครบหนึ่งหน้าก่อน ซึ่งวิธีการบิดนั้น มักจะคิดค้นหาวิธีด้วยตัวเอง ในตอนที่ยังไม่สามารถบิดให้ครบหกหน้า ความเพลิดเพลินในการเล่นรูบิคก็จะมีอยู่อย่างเดียวคือบิดให้ครบหนึ่งหน้าให้เร็วที่สุด ซึ่งตัวผมเองก็เริ่มต้นด้วยการบิดให้ครบหนึ่งหน้าด้วยเช่นกัน

จุดเริ่มต้น

ในตอนที่ได้เริ่มรู้จักกับเจ้าของเล่นลูกบาศก์หกหน้านั่น ผมแทบไม่เชื่อเลยว่ามันสามารถจะบิดให้ครบทั้งหกหน้าได้ อีกทั้งยังไม่เชื่อว่าสามารถจะทำให้ครบเพียงหน้าเดียวด้วย ผมรู้จักมันจากญาติคนหนึ่ง ทุกครั้งที่เขามีของเล่นใหม่ๆก็มักจะแนะนำผมเสมอ เจ้ารูบิคนี่ก็เช่นกัน เขาบอกกับผมว่าเขาสามารถบิดให้ครบทั้งหกหน้าได้ ผมนี่ยืนขึ้นเลย! มันเป็นไปไม่ได้แน่ ญาติผมต้องล้อผมเล่นแหงๆ ว่าแล้วเขาก็บิดให้ผมดู ผมตั้งใจดูอย่างใจจดใจจ่อ เวลาผ่านไปนาทีกว่า เขาก็วางมันลง เห้ย! ทำได้ไงวะ ผมเริ่มจะสนใจเจ้านี่แล้วสิ

ช่วยสอนฉันที

หลังจากที่ได้ดูญาติผมเล่น ผมก็เริ่มอยากจะเล่นได้บ้าง ผมเลยขอให้ญาติผมสอนวิธีการเล่นให้ จะได้มาแข่งกัน ญาติผมส่งลิ้งเว็บหนึ่งให้ผม บอกว่าไปศึกษาเอาเอง ระหว่างนี้จะสอนให้บิดให้ครบหนึ่งหน้าก่อน ว่าแล้วก็ลงมือสอนผม จนผมเริ่มเข้าใจกลไกของมัน และสามารถบิดได้หนึ่งหน้า เราทั้งคู่แข่งกันโดยให้ผมทำหนึ่งหน้า ส่วนตัวเขาบิดให้ครบทั้งหกหน้า ซึ่งผลมันก็แน่นอนอยู่แล้วว่า ทำหนึ่งหน้าก็ย่อมเร็วกว่าหกหน้าอยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องที่น่าดีใจ สิ่งที่จะต้องทำคือฝึกทำให้ครบหกหน้าให้ได้ แล้วมาแข่งขันกันอย่างแฟร์ๆ

ครบหกหน้าแล้ว

หลังจากที่บิดเล่นให้ครบหนึ่งหน้าไปวันๆ ผมก็ได้เข้าไปฝึกตามลิ้งที่ญาติผมส่งให้ และลงมือ ฝึกๆๆ จำๆๆ บิดไป บิดมา เวลาล่วงเลยมาถึงวันที่สาม ผมก็สามารถบิดครบทั้งหกหน้าได้แล้ว ทำไงต่อล่ะ ก็โชว์สิครับ สมัยนั้นคนที่สามารถบิดรูบิคให้ครบหกหน้าได้ ถือว่าเป็นเทพในหมู่เพื่อนๆเลยล่ะ เห้ย!มึงเก่งว่ะ สอนกูมั่งดิ คำพูดหยาบๆที่เป็นกันเองของเพื่อนๆ ก็ดังขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย แต่ตอนนั้นมันอยู่ในช่วงประถม พวกมันสนใจแค่แปปเดียว ไม่ทันไรก็เงียบหาย เป็นธรรมดาของเด็กประถม จนวันจบ ป.6 ในกลุ่มก็มีแต่ผมเท่านั้นที่สามารถบิดมันได้ทั้งหกหน้า พิมพ์ไปแล้วก็เสียดาย…..

บทสรุป

เมื่อพูดถึงความสำเร็จไม่ว่าในเรื่องไหนๆ ต่างก็มีจุดเริ่มต้นด้วยกันทั้งนั้น เราไม่สามารถที่จะสำเร็จได้เลยโดยที่ไม่ต้องเริ่ม จึงไม่แปลกครับที่เวลาเราเห็นสิ่งใหม่ๆ ก่อนที่มันจะฟีเวอร์ขึ้นมา เรามักจะมองข้ามไป และมาสนใจมันในตอนที่ผู้คนต่างรู้จัก การเริ่มต้นจึงมักจะไม่ใช่สิ่งสวยงามสำหรับคนภายนอก แต่สำหรับคนที่ทำให้สิ่งนั้นเริ่มต้นขึ้นมา จะมองว่ามันสวยงามเสมอ รูบิคก็เช่นกัน ก่อนที่จะทำให้มันครบทั้งหกหน้าได้ ก่อนที่จะรู้วิธีการเล่นแบบต่างๆ ไม่ว่าใครๆ ต่างก็เริ่มที่การทำหน้าเดียวก่อน นั่นแหละครับ การทำหน้าเดียวมันอาจจะดูไม่น่าท้าทายเท่ากับการทำหกหน้า แต่เชื่อเถอะครับว่า ก่อนที่จะทำหกหน้าได้ ก็ต้องเริ่มที่หน้าเดียวก่อน